แฟนพี่ชาย

ผมแอบเห็นพี่อ้อย แฟนของพี่ชายร้องไห้ครั้งนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ผมดูแล้วว่าบ่อยมากช่วงนี้
คงเพราะพี่ชายผมไม่ค่อยกลับบ้าน ออกเที่ยวตามประสาคนรักสนุก นี่ดีนะที่ยังไม่มีลูกด้วยกัน ไม่รู้ว่ามีแล้วจะยังไงกันเลย

พี่อ้อยกับผมสนิทกันพอสมควร ถึงอายุเราจะต่างกันหลายปี เพราะผมกับพี่ชายคนโตห่างกันสิบปี พี่อ้อยตอนนี้ 38 แล้ว ผมเองก็ยี่สิบแปดพอดี

ผมสงสารพี่อ้อยแต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยเหลืออะไรได้ เพราะแกเลือกที่จะแต่งงาน กับคนชอบเที่ยวอย่างพี่ผม
ผมเองจริงๆ ไม่ได้แอบเห็นเฉพาะพี่อ้อยร้องไห้ แต่แอบเห็นหลายอย่าง แม้กระทั่งตอนที่พี่อ้อยช่วยตัวเองในห้องน้ำ มันบังเอิญน่ะ
พี่อ้อยเป็นคนขาวถึงจะไม่สวย แต่ก็ไม่ขี้เหร่ และที่สำคัญสะอาด ผมยอมรับว่าผมเองมีแฟนแต่ก็แอบชอบพี่อ้อยอยู่เงียบๆ

และในที่สุดสิ่งที่ผมไม่ได้คาดหวังมันก็มาถึงจนได้ พี่อ้อยทะเลาะกับพี่ชายผม แกจะกลับบ้านไปอยู่บ้านแม่แก ผมกับแม่ก็ช่วยกันปลอบอยู่นาน

ผมพาพี่อ้อยไปหาอะไรกินแก้เหงา ไปดูหนังฟังเพลง จนพี่อ้อยแกลืมๆ เรื่องพี่ชายไปได้
ผมพาแกไปนั่งกินเหล้าที่ผับแห่งนึง พอแกเมาแกก็เล่าทุกอย่าง ไม่เว้นกระทั่งเรื่องบนเตียงที่พี่ชายผมปล่อยให้พี่อ้อยเหงาเป็นแรมเดือน แรมปี

ผมยอมรับเลยว่า พอพี่อ้อยบอกว่าเหงาเพราะพี่ชายผมไม่สนใจ ผมเกิดอารมณ์ทันที
อยากจะช่วยให้พี่อ้อยคลายเหงา แต่ก็ไม่กล้า ผมเห็นพี่อ้อยชักเมามาก ผมเลยพากลับ

ผมตัดสินใจพาแกออกไปแถวบางสะเหร่ จอดรถข้างทะเล ที่นี่เงียบกว่าบางแสน พัทยา
พี่อ้อยหลับไปแล้ว ผมพยายามปลุกแต่ก็ไร้ผล จิตใจฝ่ายต่ำเข้าครอบงำ ผมแอบจูบปากพี่อ้อยเบาๆ
มือก็ลูบไล้หน้าอกพี่อ้อยไปด้วย ผมล้วงเข้าไปในยกทรง มือไปโดนกับหัวนมของแก

ผมยิ่งมีอารมณ์มาก แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะทำอะไรมากไปกว่านี้
ผมรูดซิบกางเกงออก เอามือของแกมาจับของผมแล้วผมก็กำมือของแก รูดขึ้นลงไม่นานก็เสร็จ

ผมรีบเก็บทุกอย่างเข้าที่ และขับรถออกมาจากที่นั่นกลับบ้านทันที ผมไม่สบายใจเหมือนกัน ที่ทำอย่างนั้นลงไป

จนวันนึง หลังจากวันนั้นสองวัน พี่อ้อยนั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา คนในบ้านออกไปข้างนอกจนหมด พี่ชายผมไม่ต้องพูดถึง ยังไม่กลับจากบ้านเมียน้อยด้วยซ้ำ

“กร”
“ครับ พี่อ้อย”
“วันนั้นขอบใจมากนะ พาพี่ไปเที่ยวพักผ่อนที่ทะเล”
“ไม่เป็นไรครับพี่อ้อย”

ผมตอบว่าไม่เป็นไร แต่ก็สะดุ้ง เพราะระหว่างทางพี่อ้อยหลับมาตลอดทาง จากกรุงเทพถึงบางสะเหร่

“กร”
“ครับพี่”

พี่อ้อยมองตาผมอย่างบอกไม่ถูก ผมเองก็ไม่กล้าสบตาพี่อ้อยตรงๆ แล้วที่ทำให้ผมสะดุ้งก็คือ พี่อ้อยยื่นมือมาจับมือผมเบาๆ

“กร พี่เข้าใจเธอนะ”
“ผม….ๆ…เอ่อ..”

มาถึงตอนนี้ ผมรวบรวมความกล้า กอดพี่อ้อยช้าๆ หอมแก้มและไซร้ซอกคอแกไปมา

“กร..พี่ๆๆ อืมๆๆๆ…กร…………”

ผมไม่รออะไรแม้หน้าต่างก็ไม่ได้ลุกขึ้นไปปิด สองมือของผมล้วงผ่านเข้าไปในเสื้อของพี่อ้อยลูบคลำ ขยำเบาๆ
พี่อ้อยหายใจสะเทือนมาถึงมือผมเลย เราแลกลิ้นจูบปากกันอย่างเร่าร้อน เราสองคนไม่ใช่เด็กกันแล้ว พอมาถึงตอนนี้ ก็ ไม่ต้องอายกันแล้ว

พี่อ้อยยังมีสติมากกว่า แกลุกขึ้น เดินขึ้นข้างบน ผมเดินตาม…

พอถึงที่นอนเท่านั้น เสื้อผ้าหลุดออกจากร่างกายของเราทั้งสองคน ร่างอันขาวโพลนหน้าอกอวบอิ่มชูชัน ไม่น่าเชื่อว่าพี่อ้อยแต่งงานกับพี่ผมมาหลายปี แต่รูปร่างยังดูดีอยู่

ผมเริ่มทำในสิ่งที่ผมอยากทำและชอบมาก ผมค่อยๆ ดันร่างพี่อ้อยนอนราบลงกับเตียง
ผมค่อยๆ ซุกไซร้ลงมาจนถึงร่องสวาท กลิ่นหอมอ่อนโชยมา ร่องสวาทของพี่อ้อยฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่น มันมากมายเหลือเกิน หน้าที่ของผมก็คือเลียกินมันให้หมดไป

“อูววๆๆๆๆ กร…พี่ใจจะขาดแล้ว อาาา……..อืมๆๆๆ….อาา า า………….กรจ่า… พี่ๆ….เสียวจังเลย ย………ก….ม….ล……..อูยๆๆๆ………………”

ยิ่งพี่อ้อยส่งเสียงคราง ผมยิ่งเลียแหย่ลิ้นเข้าไปลึกๆ พี่อ้อยสะดุ้งพรวดทันที

“กร…พี่ๆ จะ..จะ…แล้ววว ว ว………………….”

ผมสบัดลิ้นรัวไปที่ปุ่มสวาทของพี่อ้อย พร้อมกับเอานิ้วแหย่เข้าไปในร่องของแก
พี่อ้อยกดหัวของผมจนแนบสนิทกับร่องสวาทของแก พร้อมกับร่างของแกกระตุกเบาๆ สอง สามที

“อูยย…กร….ขอบใจนะ อาาา……..แค่นี้พี่ก็มีความสุขแล้ว”

ผมขยับจะทาบร่างของพี่อ้อย แต่แกเบี่ยงออก แกจับผมนอนราบ ไอ้หนูผมชูหรา
พี่อ้อยใช้ปากของแกดูดอมอย่างคนกระหายจัด ผมเองก็ทนไม่ไหวคงเพราะผิดกลิ่นหรือไม่ก็ตื่นเต้น เพียงไม่นาน ก็ต้องปล่อยน้ำออกมา

พี่อ้อยกำลังดูดท่อนสวาทของผมอยู่ แกคงสัมผัสได้ถึงว่าผมกำลังปล่อยน้ำมา แต่แทนที่แกจะดึงปากออก แกกลับกดคอลงมาจนลึกและค้างเอาไว้อย่างนั้น
ผมก็สุดที่จะทน ปล่อยน้ำพุ่งเข้าปากแก และคิดว่าเข้าไปในลำคอของแกจนหมด ความรู้สึกที่ได้รับ มันแน่นเหมือนกับมีอะไรกับสาวรุ่นฟิตๆ เลย
พี่อ้อยยังดูดต่อจนหมด ไม่มีเหลือ…

พี่อ้อยใส่เสื้อผ้าของตัวเอง ผมนอนงงอยู่เหมือนกัน ว่าทำไมแกถึงไม่มีอะไรกับผมต่อ

“กร พอเถอะนะ พี่ขอโทษด้วย”
“พี่อ้อย”
“แบบนี้แหละ อย่าให้เกินเลยไปกว่านี้เลย กรเข้าใจพี่นะ”
“ผม..เอ่อ พี่อ้อย…”

พี่อ้อยเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ผมนอนหงายมองไอ้หนูของตัวเอง ที่มันยังไม่ยอมลงซักที อย่าง งงๆ

“ฮึ.ผมไม่ยอมหรอก ไม่วันนี้ก็วันอื่น ผมต้องได้พี่อ้อย ”

ผมรำพึงรำพันกับตัวเอง…